Over het verhaal

Rembrandt van Rijn werd in 1606 geboren in Leiden. Zijn ouders waren werkzaam in een molen, maar Rembrandt zag zijn toekomst anders voor zich: hij wilde schilder worden. Daarom kreeg hij op vroege leeftijd schilderlessen van Jacob Van Swanenburg. Op zijn 18e levensjaar kwam Rembrandt voor het eerst in Amsterdam. Hij ging in de leer bij de schilder Pieter Lastman, op de Antonie Breestraat, vlakbij de Zuiderkerk.

Na zijn studie bij Pieter Lastman ging Rembrandt terug naar Leiden en begon daar zijn eigen atelier samen met goede vriend Jan Lievens. Enkele jaren later besloot hij toch permanent naar Amsterdam te verhuizen. Hij gaat werken voor de kunsthandelaar Hendrick van Uylenburg, die atelier houdt naast het later beroemde ‘Rembrandthuis’ (nu Museum het Rembrandthuis) waar Rembrandt 19 jaar woonde.

De Waag op de Nieuwmarkt speelt een belangrijke rol in het verhaal van Rembrandt in Amsterdam. Rembrandt werd aan het begin van zijn carrière niet alleen lid van het St. Lucas schildersgilde in de Waag, hij maakt in De Waag ook een van zijn beroemdste schilderijen: De anatomische les van Dr. Nicolaes Tulp. Dit was één van Rembrandt’s eerste schilderijen voor een gilde (chirurgijnsgilde). Later maakt hij schilderijen voor het lakenbereidingsgilde (De staalmeesters) en voor het schuttersgilde (De Nachtwacht).

Het belangrijkste centrale plein van Amsterdam is de Dam en dit zag er in Rembrandts tijd totaal anders uit. Het nieuwe stadhuis (nu het Paleis op de Dam) was tijdens Rembrandts leven in aanbouw.

Op het midden van het plein stond het Waaggebouw. Het had zeven deuren, waarin weegschalen hingen en waar de goederen werden gewogen. Aan de kant van het Rokin stond een enorm beursgebouw; de Koopmansbeurs. Het gebouw met de kenmerkende toren was ontworpen door stadsarchitect Hendrick de Keyser. De koopmansbeurs was in het begin van de 17de eeuw het belangrijkste handelscentrum ter wereld. Dit beursgebouw wordt daarom ook beschouwd als de eerste aandelenbeurs ter wereld.

In 1658 ging Rembrandt failliet. Het enorme huis (Rembrandthuis) waar hij woonde was te duur en zijn inboedel werd geveild. Dankzij een juridisch slimmigheidje kwam hij in dienst van zijn nieuwe vrouw Hendrickje en zoon Titus. Hij kon zo zijn werkzaamheden als schilder doorzetten, zonder last te hebben van de schuldeisers. Rembrandt betrok met zijn gezin een huis aan de Rozengracht, vlakbij de Westerkerk. Het interieur van dit huisje is gereconstrueerd in Rembrandts Amsterdam Experience.

De Jordaan-buurt was in die tijd een soort nieuwbouwwijk van Amsterdam. In deze periode heeft Rembrandt veel van zijn beste schilderijen gemaakt, zijn ‘laatste werken’. Deze schilderijen hadden een andere stijl dan zijn eerdere werk en waren in strijd met de fijne, gedetailleerde schilderstijl die in die tijd populair was. Rembrandt experimenteerde met krachtige penseelstreken en licht. Hij wist hierdoor een emotionele diepgang in zijn werk te brengen.